Potrzebuje rady..... - Forum

Powinni Ci pomóc, a nie wieszać psy. Ludzie nie rozumieją jeśli nigdy nie żyli z alkoholikiem. Nikt mi nie powie, że jest inaczej. Choćby nawet chcieli to nie zrozumieją.

Mnie też nikt nie pomaga  z rodziny męża i nie rozumie mojej walki o niego. I wręcz mają mnie za czarną owcę. Ale mnie to nie przeszkadza. bo to ja jestem górą i tą mądrzejszą osobą. A życie z alkoholikiem? Wiem co to znaczy!!!!

Bądź dzielna Kochana! Trzymaj się!

No właśnie, nie rozumieją ani Twoich starań, ani Ci nie pomagają. Bo tego chyba naprawdę nie da się pojąć, jeśli ktoś nie był w takiej sytuacji. Ja też to znam.

Ja już  nie oczekuję od nikogo żadnej pomocy, bo przez tyle lat jej nie otrzymywałam. Teraz nauczyłam się żyć z tym wszystkim. I boję się gdy zaczyna od piwka dziennie . I cieszę się gdy tego piwka nie ma. To nie znaczy, że wpadam w euforię. Bo gdy jest wszystko w porządku , to staram się rozmawiać z nim na ten temat. Ale za bardzo nie mogę, bo to go strasznie denerwuje. A ja po prostu nie mam ochoty na nerwy.

A ja wpadałam w euforię za każdym razem kiedy nie było nic czuć. Szybko się przyzwyczajałam do nowej sytuacji, kiedy próbował wytrwać, więc tym bardziej bolało jak zaczynało się z powrotem.

U mnie okres spokoju trwał 9 pięknych lat. Ale się skończył. To stało się 3 lata temu. I też cieszę się gdy nic podejrzanego nie czuję. Ale wiem, że jednak nie da rady.

Trochę zboczyłyśmy z toru. Prawda? Ale czasem i tak trzeba.

Trochę tak, rzeczywiście. Mam nadzieję, że Baszka będzie trzymać się dzielnie i trzymam za to kciuki mocno.

Bardzo się cieszę, że Baszka podjęła mądrą i prawdziwie człowieczą decyzję.

Smierć wiele zmienia. Zarzuca zasłonę niepamięci na to, co było złe i bolało.

W imię tego- jak pieknie pisała Dunia- co było dobre, decyzja o pójściu na pogrzeb jest słuszna. W imię bicia serca i motylków w brzuchu, które przecież kiedyś były, w imię radości ze wspólnych nocy, w imię pierwszego krzyku dziecka...

Zgadzam się z przedmówczynią. Baszka podjęła bardzo słuszną decyzję

Jedź Basiu, będziesz miała czyste sumienie, ja też bym pojechała. 

Odwagi, bo to na pewno nie będzie łatwe!

Pogrzeb to czasem obowiązek. Jedz!

jedź Basiu , w końcu to Twój mąż ...

Jesteś dzielan Basiu! Napewno dasz radę i będziesz miała czyste sumienie.

Ja chyba bym pojechała, aby zamknać pewien etap w życiu! Może doznasz ulgi...

U mnie w rodzine też była taka sytuacja. Znaczy w rodzine mojego męża. Wójek gdzieś sie wyprowadził, porzucił żonę i dzieci. Nawet ich nie znaliśmy i dzieci nie wiedziały że mają taką dużą rodzinę..

W końcu się okazało że nie było go komu nawet pochować....

Pojechalam ...i wrocilam !!!!! Koszmar! Gdybym wiedziala , chociaz moglam sie spodziewac przykrosci , ale to juz za mna Zal mi bylo Patryka , bo nie wiedzial o co tu chodzi Do kapliczki nie pozwolili mi wejsc , takze nie widzialam go , na cmentarzu ksiadz zlozyl kondolecje , siostrze , bratu i to wszystko Na obiad zapraszani byli poszczegolni goscie do nas nie podeszli Dobrze , ze bylam z bratowa Syn mowil mi dobrze , nie jedz , bo masz dosyc w domu klopotow ....ale trudno wiecej takich sytuacji juz nie bedzie Wiedzieli , ze to pijak i sadysta , ze nie dba o rodzine Nie mam ani jednej chwili , ze pomyslalabym o nim pozytwnie Syn tez , ten czowiek jest dla mnie obcy , nigdy nie wzial mnie na kolana , nie przytulil , nie kupil nic nigdy na urodziny za co mam mu dziekowac ? nie namawialam go zeby jechal ze mna na pogrzeb To mnie oskarżali o to , ze pije , ze z wiezienia nie wychodzil  Tylko powinnam zadac sobie pytanie dlaczego bylam glupia przez dlugie lata????

Jestem w szoku z zachowania księdza i 'rodziny' która nie zaprosiła Ciebie (Was) na obiad po pogrzebie! Gdybyś wiedziała, że tak będzie to byś pewnie nie pojechała... Ale tak masz chociaż wobec siebie czyste sumienie...

Ok ! do jutra przejdzie , ja twarda baba byle czym sie nie przejmuje!!!!!

I tak trzymaj kochana

Chyba rozdrapałaś stare rany:(

Baszko, to już teraz przeszłość. Już po wszystkim. Już nigdy go nie zobaczysz.