Najważniejsze wyzwania dotyczące ochrony zdrowia, które według WHO należy podjąć w tej dekadzie

Lista została opracowana przy udziale ekspertów z całego świata. Jej głównym przesłaniem jest zaniepokojenie, iż rządy państw nie inwestują odpowiednich środków, by zaspokoić podstawowe potrzeby, a obowiązujące systemu zdrowotne nie są wystarczające. By skutecznie zapobiegać rozwojowi wielu chorób, zdrowie publiczne powinno być wyborem politycznym.

CZYTAJ TEŻ >> Jak zadbać o zdrowie i bezpieczeństwo dziecka? RADZIMY!

WHO: Inwestycja w zdrowie ludzi na świecie to priorytet

WHO przypomina, że zdrowie światowej populacji jest najlepszą inwestycją w przyszłość. Dlaczego więc rządy inwestują znaczne środki w ochronę swoich obywateli przed atakami terrorystycznymi, ale niewiele robią by zabezpieczyć ich przed groźnymi wirusami, które mogą dotknąć znacznie większą ilość osób w bardzo krótkim czasie? Skutkiem pandemii może być nie tylko śmierć wielu ludzi, ale i zrujnowanie gospodarki. Dlatego kwestia zdrowia społeczeństwa nie może być obowiązkiem resortów zdrowia w niektórych krajach, lecz sprawą rozpatrywaną globalnie.

TOP 13 pilnych wyzwań dotyczących ochrony zdrowia według WHO

1. Poprawa zdrowia w debacie publicznej

Kryzys klimatyczny to kryzys zdrowotny – szacuje się, że z powodu zanieczyszczonego powietrza umiera co roku 7 milionów ludzi na świecie. Jednak zmiany klimatyczne to nie tylko zła jakość powietrza. To bardziej ekstremalne i częstsze zjawiska pogodowe, które nie tylko przyczyniają się do strat ekonomicznych, ale także powodują zwiększenie niedożywienia oraz przyczyniają się do rozprzestrzeniania chorób zakaźnych, np. malarii. Emisja gazów cieplarnianych, która powoduje zmiany klimatu przyczynia się do większej umieralności w wyniku zawałów serca, udarów mózgu, nowotworów płuc oraz chorób układu oddechowego. Dlatego przywódcy państw muszą zwiększać i jednoczyć wysiłki w zatrzymaniu postępujących zmian klimatu, tak źle wpływających na stan zdrowia.

2. Zapewnienie ochrony zdrowia w rejonach dotkniętych kryzysami i wojnami

W 2019 roku większość epidemii chorób zakaźnych, w których konieczna była interwencja WHO, wybuchła w rejonach dotkniętych konfliktami. Niepokojący jest też fakt, że coraz częściej ofiarami stają się niosący pomoc pracownicy służby zdrowia. Jeszcze innym czynnikiem rozprzestrzeniania się chorób, jest masowa emigracja ludności z terenów objętych lub zagrożonych działaniami wojennymi.

3. Podstawowa opieka zdrowotna powinna być dostępna wszędzie i na tym samym poziomie

Cały czas istnieje luka wynosząca 18 lat pomiędzy oczekiwaną długością życia, a faktyczną, w krajach biednych i rozwiniętych. Obserwuje się również globalny wzrost zachorowań na choroby niezakaźne, takie jak nowotwory, choroby układu krążenia i oddechowego, zwłaszcza w krajach o niskim i średnim dochodzie, których leczenie przyczynia się do szybkiego zużywania zapasów w poszczególnych gospodarstwach domowych.

4. Zwiększenie dostępu do leków

Szacuje się, że obecnie jedna trzecia ludności na świecie nie ma dostępu do leków, szczepionek, narzędzi diagnostycznych i innych podstawowych produktów medycznych.

5. Zapobieganie rozpowszechniania się chorób zakaźnych

Przewiduje się, że choroby zakaźne takie jak gruźlica, HIV, wirusowe zapalenie wątroby, choroby tropikalne (m. in. malaria) oraz choroby przenoszone drogą płciową zabiją w tym roku, na całym świecie ok. 4 mln ludzi (większość z nich stanowi ludność biedna). Nadal także należy walczyć z chorobami, które nie stanowiły już zagrożenia, a tymczasem odmowa szczepień sprawiła, że takie choroby jak odra czy polio powracają – w ubiegłym roku odnotowano 156 przypadków dzikiego wirusa polio (najwięcej od 2014 r.).

6. Przygotujmy się na nadejście epidemii

Nieunikniona jest światowa pandemia, wywołana najprawdopodobniej nowym wirusem grypy, na który większość ludzi nie ma odporności. Chodzi o to, by się do tego przygotować i starać zapobiegać, a nie jak do tej pory reagować dopiero na rosnącą ilość zachorowań. Ponadto zmiany klimatu przyczyniają się do migracji komarów roznoszących choroby zakaźne jak: denga, malaria, zika czy żółta gorączka, na obszary, które do tej pory były od nich wolne.

7. Ochrona ludzi przed niebezpiecznymi produktami

Obecnie brak żywności oraz niezdrowa dieta, oparta na przetworzonych produktach, są odpowiedzialne za prawie jedna trzecią chorób na świecie. Z jednej strony niedobory jedzenia i głód są wykorzystywane podczas wojen, z drugiej zaś żywność i napoje bogatych w cukier i tłuszcze trans powoduje wzrost chorób cywilizacyjnych związanych z otyłością. Odnotowano spadek konsumpcji tytoniu, jednak wiadomość ta nie cieszy tak bardzo jakbyśmy chcieli, ponieważ wzrasta ilość osób korzystających z e-papierosów, które jak się okazuje również stwarzają zagrożenie dla zdrowia i życia.

8. Inwestowanie w służbę zdrowia

Długotrwały brak odpowiednich inwestycji w ochronę zdrowia i jej pracowników, w połączeniu ze zbyt niskimi płacami doprowadziły do niedoborów w służbie zdrowia. Szacuje się do 2030 roku na całym świecie będzie potrzebnych dodatkowo 18 mln pracowników służby zdrowia, z czego połowę będą stanowić pielęgniarki i położne.

9. Bezpieczeństwo nastolatków

Każdego roku umiera 1 milion nastolatków (w wieku 10-19 lat) z powodu wypadków drogowych, zakażenia HIV, samobójstw, zakażeń górnych dróg oddechowych i przemocy interpersonalnej. Znaczenie ma tutaj częste nadużywanie używek takich jak: tytoń, alkohol i narkotyki, seks bez zabezpieczenia, brak aktywności fizycznej oraz molestowanie w dzieciństwie.

10. Zaufania do zdrowia publicznego

Zaufanie do zdrowia publicznego jest zagrożone przez niekontrolowaną dezinformację, szerzoną szczególnie w mediach społecznościowych dotyczącą szkodliwości szczepień. Przyczynia się to do zwiększenia nie tylko zachorowań na choroby zakaźne ale szczególnie niebezpiecznych należą ich powikłania, które nierzadko są śmiertelne.

11. Rozsądne wykorzystywanie nowych technologii

Coraz chętniej korzystamy z nowych technologii, które służą zapobieganiu i skuteczniejszemu leczenie niż dotychczas. Jednak nowe technologie mogą stać się bronią obosieczną i źle wykorzystywane mogą przyczyniać się do szkodzenia ludziom zamiast im pomagać – np. sztuczne tworzenie nowych organizmów bez zrozumienia implikacji etycznych i społecznych.

12. Świadome korzystanie z lekarstw

Nieuzasadnione wypisywanie recept na antybiotyki, częsty brak dostępu do wysokiej jakości leków bez recepty oraz brak podstawowej higieny, przyczyniają się do coraz częstszej lekooporności, która może cofnąć medycynę na długie lata wstecz, kiedy to najprostsza operacja chirurgiczna była niebezpieczna.

13. Czystość w zakładach opieki zdrowotne

Tak, to nie żart. Obliczono, że w co czwartym zakładzie opieki zdrowotnej na świecie nie spełnione są warunki higieniczno – sanitarne z powodu braku dostępu do czystej, bieżącej wody. Taka sytuacja zwiększa ryzyko infekcji zarówno u pacjentów jak i pracowników służby zdrowia. Brak czystej wody w szpitalu jest równie niebezpieczny dla zdrowia i życia jak brak odpowiednich warunków higienicznych w miejscu zamieszkania.

Wszystkiej te wyzwania, umieszczone na liście WHO, wymagają zaangażowania nie tylko sektora opieki zdrowotnej. Powinniśmy stanąć wobec wspólnych zagrożeń i ponosić wspólną odpowiedzialność za działanie. W związku ze zbliżającym się terminem realizacji celów zrównoważonego rozwoju do roku 2030 Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), wyraźnie podkreśliło, że rozpoczynająca się właśnie dekada musi być latami konkretnych działań.

Oznacza to finansowanie przez państwo i przeciwdziałanie powstawaniu luk w systemach opieki zdrowotnej i w infrastrukturze opieki zdrowotnej, a także zapewnianie wsparcia najbardziej narażonym krajom. Inwestowanie teraz uratuje życie i pieniądze później. Koszt nie robienia nic, jest właśnie tym, na co nas nie stać. Rządy i międzynarodowe agencje powiewny ściśle ze sobą współpracować, by osiągnąć wyznaczone cele. Nie ma czasu do stracenia i musimy wykorzystać 10 najbliższych lat by je zrealizować.

>>> Czytaj też: 

Trendy 2020: Superfood z Polski wśród ciekawostek z Pinteresta! Ciekawi?