Jakie są najczęstsze objawy boreliozy?
Kleszcze stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka, ponieważ są nosicielami wielu chorób bakteryjnych i wirusowych. Najgroźniejsze z nich to kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) oraz borelioza.
KZM jest chorobą wirusową i atakuje ośrodkowy układ nerwowy. Wystarczy tylko ukłucie kleszcza, by wprowadzić wirusa do organizmu. U osób zakażonych występują objawy podobne do grypy: gorączka, bóle głowy i mięśni, ogólne osłabienie organizmu. Później mogą ustąpić lub rozwinąć się w zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. KZM może zostawić trwałe uszkodzenia neurologiczne, a nawet doprowadzić do śmierci.
Borelioza to choroba bakteryjna. Atakuje niemal cały organizm, zaburzając pracę wielu organów. Jest bardzo niebezpieczna, gdyż atakuje etapami i może przebiegać bezobjawowo. Najbardziej oczywistym symptomem zakażenia boreliozą jest pojawienie się rumienia w miejscu ukąszenia. Jego występowanie nie jest jednak regułą. Nieleczona borelioza prowadzi do ciężkich powikłań, które mogą skutkować chorobami serca czy ośrodkowego układu nerwowego.
W jaki sposób leczona jest osoba chorująca na boreliozę?
Leczenie: antybiotykoterapia, ścisła kontrola lekarska. Wybór antybiotyku i czas stosowania zależny od postaci choroby.
Czy nie leczona borelioza może powodować poważne powikłania?
Nieleczona borelioza może powodować bardzo poważne powikłania szczególnie ze strony układu nerwowego tj: zapalenie mózgu, zapalenie nerwów czaszkowych i inne, zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, przewlekłe zanikowe zapalenie skóry i inne.
Jak powinniśmy postąpić, gdy zauważymy u siebie lub u naszej bliskiej osoby kleszcza?
Kleszcze do życia budzą się wiosną, na przełomie marca i kwietnia, i pozostają aktywne do października lub listopada, w zależności od wysokości temperatur. Z powodu łagodnej zimy przeżyły nie tylko te osobniki, które dobrze się schowały, ale również te, które ukryły się płytko – np. w rozpadlinach murów, pod korami parkowych drzew czy w szczelinach bloków. W lasach bowiem mają one coraz mniej pożywienia, w przeciwieństwie do ośrodków miejskich. Dlatego należy zachować czujność i uważnie oglądać ciało po każdym kontakcie z naturą, i to nie tylko tą dziką.
Za rozmowę dziękujemy
