Autor zdjęcia/źródło: sxc.hu
Bezpieczeństwo
W pierwszych okresach życia dziecka to rodzice dbają o jego bezpieczeństwo. Z biegiem lat młody człowiek poznaje świat i to do naszych obowiązków jest, aby umiał się w nim poruszać. Rozmowa o bezpiecznym przechodzeniu przez jezdnię i przestrzeganie przed rozmową z nieznajomymi, to podstawy, o które należy zadbać. Jeżeli dziecko wie, jak się zachować, jak reagować, co robić, a czego nie – wówczas i my będziemy spokojniejsi.
Warto przeprowadzać z dzieckiem poważne rozmowy i przepytywać z podstawowych zasad bezpieczeństwa, a także od najmłodszych lat uczyć numeru alarmowego.
Przechodzenie przez ulicę
Przechodzenie przez ulicę w wyznaczonych miejscach to podstawa. Warto uczyć tego dzieci od najmłodszych lat. Najpierw należy rozejrzeć się w lewo, później w prawo i jeszcze raz w lewo. Nie przechodźmy z dziećmi w miejscach niedozwolonych – robiąc tak, uczymy je i pokazujemy, że jest to dozwolone. Należy również powtarzać i tłumaczyć dlaczego niebezpieczne jest: przebieganie przez ulicę, przechodzenie przez tory i omijanie zapór.
Nie każde skrzyżowanie musi mieć jednak wymalowane pasy. Zdarzają się miejsca, gdzie ich nie ma lub są od siebie znacznie oddalone. Jak się wówczas zachować? Możemy przejść na skrzyżowaniu bez pasów na prostych odcinkach – nigdy na ukos i pamiętając o dobrej widoczności. W przypadku niedostatecznej widoczności, należy zachować szczególną uwagę. Jeżeli do pasów jest więcej, niż 100 metrów również możemy przejść na drugą stronę – stosując się do powyższych zaleceń.
Przestrzegaj przed obcymi
Często słyszeliśmy od własnych rodziców „Nie rozmawiaj z nieznajomymi”. Warto również uczulić na to swoje dzieci. Należy je uczyć, żeby niczego nie brały od obcych: słodyczy, jedzenia, napojów i innych. Powinny wiedzieć, że nie mówi się wszystkim, gdzie się mieszka, ani pokazywać kluczy od domu/mieszkania, ani nigdzie iść z osobą, której się nie zna. Jeżeli ktoś zechce zatrzymać dziecko, powinno ono uciec w miejsce, gdzie są ludzie, na przykład, do sklepu oraz głośno krzyczeć.
Dziecko powinno być przez nas poinformowane o możliwości zaistnienia sytuacji niebezpiecznych. Nie należy przy tym popadać w paranoję, ale umiejętność podjęcia działania, w sytuacjach zagrażających, jest bardzo istotna.
