Problemy :(

Lusiu

To nie jest łatwa sytuacja i tak decyzja nalezy do Ciebie...

Ale zastanow sie nad jednym, czy nie łatwiej byłoby Ci , jakbys miała spokoj? Fakt było by ciezko, bo nie ma sie co oszukiwac, ale spokojniej.. ?

popieram Anię...

Sama dobrze wiem, że świety spokój wart jest duzych poswięceń Lusiu...

Ja też nie poszłam an studia, z podbnych powodów - podobnych, choc nie identycznych, ale związanych z domem...

Cóż, ja też żyję od 1-go do 1-go, ale powiem Ci, że nie żałuję decyzji o usamodzielnieniu się...

Tak, jak napisała Frucia musisz sama podjąć te niełatwą decyzję a raczej ze swoim chłopakiem, to Wasze wspólne życie, Wasze dziecko i jeśli planujecie stworzyć rodzinkę, chociaż już ją jesteście bo macie Dziecko to trzeba coś zadecydować. Moim zdaniem im wcześniej tym chyba lepiej i dla Was i dla dziecka...

Moja córka będąc na pierwszym roku studiów zaszła w ciążę, mieszkali na stancji z zięciem a kiedy urodziła się Oliweczka to pojechałam do nich by pilnować jej by córka studiowała w systemie dziennym i udało się...

Grazynko i po raz kolejny utwierdzasz mnie w przekonaniu, jak jestes wspaniała mama i babcia, jednak nie kazdy tak ma...

Lusiu, a co Twoj chłopak na to?

Oj dziękuję FRUCIU Wydaje mi się to być normalnym odruchem i matki i babci by swoim dzieciaczkom pomagać a wnusi pilnowanie to był dla mnie chyba najlepszy okres mojego "drugiego" życia...

Tylko nie każda mama- babcia nie pracuje... U mnie np mama pracuje i nie mogłabym liczyć na za dużą pomoc

Nie dziekuj, ja tylko stwierdzam to co widze:)

Niestety nie zawsze, oj nie zawsze tak jest...

Czasami tak jest MARLENKO, że na pewno chcieliby a nie mogą niektóre mamy i babcie. U mnie tak się złożyło, że ja zaczęłam chorować a potem przeszłam na rentę... a Oliweczka dała mi "siłę" by to wszystko przetrwać...

Nadszedł więc czas trudnych decyzji dla Was... Siły życzę bo będzie potrzebna...

Też życzę siły i rozsądnej decyzji... samej trudno by mi było podjąc jakomś sensowną decyzje... choć wiem że jak Nadia podrośnie i mnie podobna będzie czekała.

Pozdrawiam i trzymam kciuki :)

Ja na Twoim miejscu poszłabym na studia. Jak będziesz się uczyć nie będziesz miała czasu się kłócić. Studia nie trwają wiecznie, w końcu pójdziesz do pracy i opuścisz dom.

W sumie to wszystko dało by się pogodzić. I samodzielne mieszkanie i pracę i studia (na przykład zaocznie)... Decyzja nalezy do Ciebie. Mamie się nie dziw. Ona też potrzebuje wytchnienia i spokoju a tu nagle zamiast Ciebie jednej ma gromadke ludzi w domu i malutkie dziecko. Też jest przemęczona. Pewnie dlatego tak reaguje i dochodzi do sprzeczek. Myślę, że zanim zaczną się studia (październik) można spróbować żyć na własny rachunek.

Widzicie też myślałam, żeby wynająć mieszkanie, Michał ma pełny etat, ja bym poszła na pół i na studia dzienne. Ale wtedy Gaję będę widywać w weekendy tylko ;<

Z drugiej strony przeliczając ile kosztują studia zaoczne to nawet pracując i ja i Michał na pełen etat nie wyrobię się ;<

Niestety nie mam bogatych rodziców, faceta bogacza też nie mam. Do tej pory było mi dobrze, a teraz... wszystko się popsuło ;(

Oznajmiłam dziś mamie, że nie idę na studia tylko do pracy i się wyprowadzam to zrobiło jej się strasznie przykro i powiedziała, że nie da mi popełnić tego błędu co ona i mam iść na studia. Mam się przemęczyć jeszcze chociaż rok...

I już nie wiem jak to będzie ;(

Lusia, popatrz z innej strony. Masz wielkie wsparcie mamy, która chce, żebyś poszła na studia. Może mama jest po prostu przemęczona, rozdrażniona ilością ludzi w domu. Siostra zostaje na stałe czy jest tylko na wakacje?

Pewnie, że możesz się usamodzielnić, ale nawet nie wyobrażasz sobie, jakie to jest trudne. Małe dziecko, praca, studia, mieszkanie, pamiętać o rachunkach, zakupach, pranie, gotowanie, sprzątanie i jeszcze żeby się to na Gai nie odbiło. I na Waszej relacji z Michałem. Wiem, że to tak łatwo mówić, ale ja też bym się przemęczyła  jeszcze. A najlepiej by było wynająć wspólnie z mamą coś większego i bardziej przestronnego, żeby każdy miał miejsce dla siebie, Ty czas na naukę, a Gaja opiekę. Niby tak się mówi, że spokój, że na swoje... Tylko że często później na studia nie ma się czasu ani ochoty. A czasy mamy takie, że TRZEBA w siebie inwestować, bo się najzwyczajniej zginie! A nie masz pewności, że tą pracę znajdziesz, jako młoda osoba, z niewielkim albo żadnym doświadczeniem, po szkole średniej i jeszcze z małym dzieckiem.

Uspokój się jesteś zdołowana to normalne jak sie jest zależnym od innych, pomęcz sie troszkę, unikaj konfliktów, nie reagój agresywnie jeśli mam zwraca ci na coś uwagę, mieszkaliśmy z rodzicami i jestem im za to wdzięczna, wiadaomo że lepiej samemu, ale zakończ wpuierw edukację, by coś osiągnąć.

Lusiu, mam nadzieję, ze znajdziesz wyjście z tej sytuacji, nie jest ona łatwa,ani komfortowa, może po tej ostatniej rozmowie, mama coś zrozumie

...LusiaKlusi a :"Oznajmiłam dziś mamie, że nie idę na studia tylko do pracy i się wyprowadzam to zrobiło jej się strasznie przykro i powiedziała, że nie da mi popełnić tego błędu co ona i mam iść na studia. Mam się przemęczyć jeszcze chociaż rok..."

...na pewno mama pomoże - powinnaś iść na studia...

Lusiu, skoro mama tak zareagowała, to ja mysle, ze naprawde jej zalezy, zebys poszla na studia.

I jestem pewna, ze Ci pomoze...

A to jak to sie rozwiaze, to zalezy od Was...

Lusiu Twojej mamie zapewne jest ciężko. Chce dla Ciebie i w ogóle dla Was jak najlepiej. Ale dla Niej to też nie jest łatwa sytuacja. Porozmawiajcie spokojnie... wypracujcie jakiś wspólny plan. Jeżeli chcesz iść na studia to teraz jest najlepszy moment. Gdy to odwleczesz to będzie trudniej wrócić do takich planów.

A praca? Polecam dorywczą. Jesteś ładną, młodą babeczką. Może jakieś promocje? Może weekendowe zastępstwa? Poszukaj takich ofert.

Na co planujesz iść na studia?

Wiecie co chwila mam inne myśli. W jedej minucie jestem zdecydowana na pełnoetatową pracę, a w drugiej chcę studia ;(

Studia pedagogiczne, choć kilka innych kierunków mam "w razie czego"...

Ciężko mi... Tyle dylematów. Jeny ;( Nawet myśli nie potrafię poskładać... Chciałabym wyjść ze znajomymi "w miasto" i pogadać... a nawet nie ma z kim ;(

Dobrze, że mam Was ;) Można pomarudzić ;P