szokujący film

Nic mnie nie dziwi. Nie uważam, iż tylko mój sposób na przezywanie smutku, radosci, euforii, itp. uczuć jest jedynym właściwym. Nie uzurpuję sobie takiego prawa. Każdy reaguje inaczej i ma do tego prawo. Ten film- powtórzę- jest wyrazem ogromnej miłości, szacunku dla ludzkiego zycia. To nie jest radość, że dziecię umarło, to radość, ZE BYŁO.

A tak a propos usmiechu.. Nie tak dawno wylano wiadro pomyj na żonę Jerzego Szmajdzińskiego, która udzialjąc wywiadu o zmarłym męzu, była promienna i wciąz się usmiechała. Tyle chamstwa, ile się wtedy na kobietę rzuciło, te straszne komenatarze w necie. Barbarzyństwo. BO MUSI BYĆ TAK JAK JA SOBIE ZYCZĘ, JAK JA TO WIDZĘ, INACZEJ............. BE.

Zgadzam się z Tobą Elenai... Większość ludzi chce, a wręcz czasem żąda, by wszyscy reagowali pdobnie do nich...

Przedstawiony filmik bardzo mnie wzruszył ale nie wzbudził żadnej kontrowersji... Widocznie taki sposób był dla tej rodziny najlepszym do pogodzenia się z tragicznym faktem... I nie ukrywam, że ten film winno się pokazywać każdej osobie, która uważa, że płód to nie dziecko...

Zdjęcia były robione wtedy gdy dziecko żyło...czy ty się nie cieszyłaś jak twoje dzieci się urodziły???

Film jest zrobiony na bazie zdjęć z 20 minut życia małej dziewczynki

A dla mnie jak najbardziej normalne. Ja też cieszyłam się jak pokazali mi moje dziecko i dali na ręce mojego malucha - też wcześniaka. Nie wiedziałam czy przeżyje więc dopóki nie byłam pewna, dziękowałam że choc tyle czasu dane mi było trzymac moejgo syna na rękach...

Moje dziecko ( na szczęście) przeżyło...

każdy w inny sposób będzie postrzegał ten film, ja go postrzegam w sposób o którym już zdążyłam się wypowiedzieć. Moja opinia nie musi was przekonywać, tak jak Wasza nie przekonuje mnie.

Oni podeszli to tego z pokorą cieszyli się nie dlatego że dziecko zmarło ale dlatego że mogli się pożegnać z kruszynką, a umieszczając to w sieci może chcieli pokazać wyrodnym matką że kocha się nawet takie nienarodzone okruszki. Napewno nie mieli na celu zrobienia cyrku z takiego wydarzenia, to napewno wierzący i wiedzą że ich dziecko jest w niebie.

Ja z pewnością też chciałabym pożegnac się ze swoim dzieckiem. Od początku kiedy tylko dowiedziałam się, że jestem w ciąży, traktowałam tę Małą Fasolkę jak nowe życie, jak człowieka. Dużo czytałam ile mierzy i jak się rozwija w kolejnym tyg ciąży... I z pewnością z godnością należną człowiekowi chciałabym go pożegnać... Ale myślę, że nie odwazyłabym się filmować moich emocji a tymbardziej zamieszczać ich na internecie...

Ja też pewnie bym publicznie nie pokazała, to zbyt prywatne.

http://www.youtube.com/watch?v=T40PZt3j_3I&feature=related

A to moim zdaniem dużo gosze widać nie tylko w Polsce pielęgniarki mają takie pomysły.