Stosunki z rodzicami

Jasne, zawsze warto uczyć dzieci dobrych stosunków. Mama przyjaciółka to najfajniejsze co może być. Ważne by dziecko miało zaufanie do nas. Miało wsparcie w trudnych dla niego chwilach. 

Z moimi rodzicami nie miałam dobrego kotaktu, matka nie żyje, choć przed jej śmiercią zdążyłam jej wybaczyć i zrozumieć. Z ojciem nie utrzymuję żadnych więzi, choć życzę mu jak najlepiej.

A dla moich dzieci nieba bym uchyliła :)

Stosunki z rodzicami mam poprawne, normalne.

Ale...no własnie ale...nigdy nie dali mi poczuć że jestem im potrzebna ,że mnie kochają. Nie miałam wsparcia w wielu sprawach , radach. Musiałam sobie radzić sama. Różnie z tym wychodziłam.

Dla małej chcę być przyjaciółką. Jeśli nasze kontakty będą takie jak są teraz to będę szczęśliwa:) Na każdym kroku pokazuję / pokazujemy że jest dla nas wszystkim i ją kochamy, że może na nas liczyć zawsze i wszędzie:)

Z rodzicami miałam dobre kontakty chociaż szybko ich straciłam - tatę jak miałam 29 lat a mamę jak 40 lat...

Ze swoimi dziećmi staram się mieć dobry kontakt i mam nadzieję, że chociaż czasami za często do nich telefonuję... to są one z czystej matczynej miłości do nich i by mieli poczucie, że w każdej sytuacji mogą na mnie liczyć...

Rodzice, rodzeństwo to w sumie najbliższa rodzina.. Z nimi spędzamy najważniejsze chwile w życiu. Wszystkie święta i uroczystości> Jakże mogło by nie być najbliższych!

No tak różnie to z rodzinką bywa..  U nas też się odwiedzamy a najczęściej dzwonimy bo jest dosyć daleko..

Z mamą mam super kontakt :) (która prawie 50-letnia kobieta pójdzie do knajpy świętowac urodziny córki z jej znajomymi) :D Chciałabym miec takie kontakty ze swoimi dziecmi (w przyszłości) :) Jak trzeba to pokrzyczę, a resztę czasu będziemy się śmiac :D

Za to z tatą jest gorzej ;/ Podobno nie można miec wszystkiego. A równowaga w przyrodzie musi byc :D

Ja mam dobry kontakt z obojgiem rodziców. Teraz rzadziej się widujemy, bo już z nimi nie mieszkam i mamy trochę daleko, ale prawie codziennie rozmawiamy przez telefon. A teraz po miesiącu nie bycia w domu mama nie może się już na nas doczekać, a jedziemy dopiero za tydzień, więc będzie odliczać dni Zawsze mogę na nich liczyć, a to jest najważniejsze, dlatego chciałabym być dla swoich dzieci w przyszłości taką matką, która zawsze wesprze, wysłucha, doradzi, zwłaszcza w trudnych chwilach.

z mamą - mimo ,ze różnie bywało i bywa jest okej -był czas ,że byłam z nią bardzo blisko ,ale bieg życia i jej rządy były dla mnie nie do przyjęcia -ogrzniczały mocno moja swobodę i zawsze coś znalazła ,żeby zaczepić -ale kocham ją i niech pozostanie taka jak jest ,co mam powiedzieć to powiem ,ona też trochę powrze i spokój .wyszłam za mąż ,mam swoja rodzinę ,nie ingieruje w nią jest dobrze .jest naprawde świetną babcią ma wspaniały kontakt z wnuczkami i wnuczkiem -super babcia ,daleko szukać lepszej .

z ojcem zawsze kiepsko - zły człowiek i życie z nim było koszmarem.

na dzień dzisiejszy z córkami i ja i mąż mamy dobry kontakt i chciałabym aby tak pozostało na lata ,choc obie córki są wpatrzone w męża -to ich tatuś . zadbam o to by wszystko co buduję razem z mężem było gwarantem szczęścia i radości naszych córek ,by zawsze wiedziały ,ze mągą na nas liczyć i w dobrych i złych chwilach ,by miały wszechstronne wsparcie -tak aby w przyszłości mogły powiedzieć ,że mieli fajnych rodziców ,którzy nauczyli ich dobrze współdziałać ze światem,przekazali wszystkie dobro dla Nas -byśmy i My mogli je przekazywać i żyć dobrze i zgodnie -funkjonowac poprawnie w społeczeństwie na wielu płaszczyznach zycia .

mogę jeszcze wtrącić -że teścia ,którego mam nazywam go "tatą " -takiego człowieka brak mi było w moim ,życiu -z szacunkiem i czystym ,radonym sercem mogę powiedziedzieć o nim "tata" - u mnie zyskał takie miano ,mimo ,ze to całkiem obcy człowiek w moim życiu ,zasługuje odemnie na taki tytuł.

moja mama to bardzo secyficzna kobieta:/ ogólnie jest lubiana ....ale charakter ma cholerny..tata...on to za bardzo nie ma nic do powiedzenia...mama rządzi...

Ja mam cudowych rodziców. Mama zawsze była i jest przyjaciółką, zawsze pomoże we wszystkim. Jej motto życiowe "przecież do grobu pieniędzy nie wezmę" i jak tylko budżet jej na to pozwala to sie dzieli tym co ma. Mogę jej wszystko powiedzieć i  wiem że zachowa to dla siebie. A na ojca zawsze mogę liczyć, chociaż ma ciężki charakter.