Za 4 dni rodze... - Forum

Strasznie się niecierpliwiłam:) Zwłaszcza, że Natala wcale a wcale nie chciała z brzuszka wychodzić:)

CC samo w sobie nie jest takie straszne- przyczepią Ci motylka:) Podłączą 2 kroplówki, przyczepią cewnik, przebierzesz się w specjalny niebieski kitel, zawiozą Cię na leżąco na salę operacyjną i dadzą znieczulenie w kręgosłup.

CC nie bedziesz czuła, bo będziesz znieczulona od pasa w dół, będzie czuła takie wyszarpywanie dziecka:)

Później zaczneisz się cieszyć, że czujesz nogi, ale wraz z czuciem w nogach poczujesz ból jak ciągną szwy. dostaniesz kroplówki z ketanolem od Bólu i kroplówki z oxytoksyną.

Po 12 h wstaniesz, pierwsze kroki będą najgorsze, ale później w miarę jak się będziesz poruszać będzie coraz lepiej:)

https://www.familie.pl/artykul/Narodziny-Natalci-czyli-dluga-a-zarazem-krotka-podroz-z-brzusia-mamy-na-ten-swiat,3264.html- możesz tu poczytać historię mojego cesarskiego cięcia:)

JA rodze za tydzien i szczerze juz zmeczona ejstem ale pewno urodze po terminie. I dziecko urodzilam te zpo terminie cieciem cesarskim.

To co napisala aguska to potwierdzam w 100% a na dodatek bedziesz chodzic troche zgieta w paragraf:)...Ale z dnia na dzien bedzie juz tylko lepiej.

Nie jest to straszny zabieg. Pryznajmniej sie nie nameczysz tyle co ja znaim podjeli deyczje o cesarce bo ty masz z gory zaplanowana:).

chodzilo mi w tym watku o stan emocjonalny a nie przebieg cesarki tym sie zajma lekarze a ja niechce teraz zamartwiac sie wstaniem po 12 h czy innymi dolegliwosciami ....

No a jaki ma byc stan emocjonalny? Kazda niezaleznie jak rodzi modli sie o koniec i boi sie, jak to bedzie jakie beda bole. Czy da rade wytrzymac porod. Jedna wielka niepewnosc i milion mysli na minute.

Mamo Mariki czy ty tego konkretnego dnia masz cesarke? Bo jesli tak to stan emocjonalny u takiej kobiety wydaje mi sie ze jest troszke inny niz u kobiety, ktora ma rodzic naturlanie a konczy sie cesarka jak np. ja a miala rodzic naturalnie.

Nie wiedzialam ,kiedy zacznie sie akcja, myslalam ze da sie rpzeoczyc odejscie wod ale sie nie da. Meczylo mnie czekanie i ciagle marudzenie ordynatora. Jednego dnia tak,drugiego dnia tak,trzeciego siak. Jeden wielki kolowrotek i modlenie sie o koniec.

Ja się bałam. Miałam rodzić naturalnie i coraz bardziej mnie to przerażało :)

Mnie poród zaskoczył :) Miałam jeszcze 5 dni do terminu, więc nie napiszę jaki był mój stan emocjonalny na 12 h przed porodem, bo 12 h przed porodem jeszcze nie miałam pojęcia, że będę rodzić :P Te 5 dni to była cała wieczność, na którą zaplanowałam jeszcze mnóstwo rzeczy hihi.

Ja konkretny termin mam w ten piatek o 8 rano tylko ze ja nie skupiam sie na cieciu mysle bardziej o zmianie mojego zycia o tym ze zostane matka ... to jest najwazniejszy fakt dla mnie w porodzie nie bol po szfach tylko fakt ze moja miniaturka sie pojawia ..

No własnie pojawi sie miniaturka czastka ciebie i juz nic nie bedzie wazne ....dziecko skutecznie zajmie ci mysli przynajmiej u mnie tak było

Ja wyladowalam w szpitalu z zaskoczenia i przez cale zamieszanie jakie przy tym wyniknelo strasznie sie balam mimo ze bylam wczesniej bardzo zdeterminowana ze urodze naturalnie nagle zaczelam sie tego bac a jak pzrzyszlo co do czego i wyszlo ze musi byc cesarka to ryczalam jak bobr bo sie balam a pozniej to mialam 1000 mysli na minute czy napewno podolam i bede dobra mama, czy wszystko bedzie dobrze itp. ale pozniej wszystko to zniklo, bo mialam przy sobie moj maly skarb na ktory tak dlugo czekalam

Na początku nie mogłam sie doczekać porodu:)A potem po prostu starsznie się bałam:)

Kurcze, aj urodziłam 3 tygodnie przed terminem, więc i zniecierpliwić się za bardzo nie zdążyłam... Choć dzień przed już wiedziałam, że urodzę lada chwila, a musiałam czekać do 12:15 następnego dnia:) Nie bałam się jakoś bardzo - byłam raczej ciekawa i podekscytowana... W drugiej ciąży bardziej się boję porodu.

ja sie wkurzałam bo dawali mi zastrzyki i nic mnie nie pobierało,  w koncu powiedziałam albo zaczynaja albo wypisuje sie, pomógł mi moj lekarz i tak po tygodniu prob zrobili mi cc, ale jak mi powiedzieli nerwy mi puscily i sie rozwyłam.

Mialam planowaną cesarkę i to chyba niezbyt fajne dla psychiki. Idziesz jak na umowioną wizytę, ot tak bez bóli i skurczy. I dużo się mysli, duma - jest na to czas. Myślę, że poród z zaskoczenia jest dużo lepszy.

ja tak samo :) w domu tylko ciągle myslalam żeby to już już już, a jak bylam na porodówce to mysle "moglyby skurcze minąć i wrócic jutro"  :)

Mialam identycznie. Chcialam rodzic a jak przyszlo co do czego chcialam do domu

Jak już leżałam na porodówce, to jedna myśl biegała mi po głowie. JUTRO BEDZIE JUŻ PO WSZYSTKIM.

Jak zaczął się poród nie myślałam już o niczym. A potem zostało tylko wielkie szczęście. Byłam szcześliwa, że mam córeczkę obok i jest zdrowa. No i byłam szczęśliwa, że poród też już mam za sobą.

A ja rodze za 6 dni i tak jak wiekszosc pisze chce zeby to bylo juz...a jak pojde rodzic to bede chciala wrocic za 9 miesiecy:).

Ale z drugiej strony chodzic w ciayz jak slon to tez bym nie chciala:) jeszcze 6 dni i brzdac bedzie z nami i moze to dizwne ale ja drugiego porodu boje sie mniej, jak pierwszego.

Ja swojego pierwszego porodu bardzo się bałam, ale sama go sobie zafundowałam. Jeszcze 5 dni przed urodzeniem córki zdawałam ostatni egzamin w sesji, a potem byłam już tylko zmęczona - przytyłam w ciąży 25kg i miałam dość turlania się po świecie, a poza tym chciałam mieć już swoją królewnę przy sobie i wiedzieć czy jest zdrowa. Zrobiłam więc kilka porządnych przysiadów i 6godz później byłam już na porodówce ;) Nie mogłam uwierzyć, że to, na co czekałam tak długo za chwilę się stanie... Rodziłam 8h ze wstrętną położną, ale jak już urodziłam Rozalkę popłakałam się ze szczęścia! To było najcudowniejsze co mogłam przeżyć, nigdy nie doświadczyłam piękniejszej chwili. Jak już miałam ją przy sobie nie obchodziło mnie to, że coś boli, że ciężko mi się poruszać... Była zdrowa i śliczna i to było najważniejsze ;) Potem tęskniłam za ciążą, kopniakami, oczekiwaniem.. Odczucia na kilka dni przed narodzinami maleństwa to na pewno strach i obawa: czy będzie zdrowe, czy wszystko pójdzie ok a przede wszystkim co dalej - czy będę dobrą matką.. Przeważa chyba jednak poczucie spełnienia - w końcu czekaliśmy na dzieciątko długie 9 miesięcy a tu już za chwilę będzie ono z nami... Niezwykłe chwile, warte zapamiętania.
Życzę udanego porodu i zdrowia dla maluszka!

nerwy i zniecierpliwienie to chyba norma, ja też chciałm mieć to już za sobą, potem jakoś poszło:) spokojnie, będzie dobrze :)