Mama po trzydziestce - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

49 odp. Strona 1 z 3 Odsłon wątku: 4177

położna 2

Zarejestrowany: 19-04-2009 17:06 . Posty: 716 IP:

2010-04-01 13:45:23

1 kwietnia 2010 13:45 | ID: 183517

W tym wątku możesz komentować artykuł zatytułowany: Mama po trzydziestce, którego pełną treść znajdziesz: [tutaj]

<- 1 2 3 ->

1
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-04-01 15:51:23

1 kwietnia 2010 15:51 | ID: 183639

Mam zamiar po trzydziestce mieć drugie dziecko, mam obawy o jego zdrowie, o swoją formę ale widzę duzo kobiet z brzuszkami lub maluszkami w tym wieku wiec jestem pełna optymizmu. Czy na forum są jakies mamy które po trzydziestce rodziły dziecko? Czy taka ciąża była inaczej prowadzona?

Droga Pani! Przy okazji zwracam się z wielką prośbą o zwrócenie uwagi na literówki i pomyłki np: Lekarze twierdzą , że najlepiej rodzić dzieci między 25. a 25. rokiem życia , psychologowie przypominaja jednak o dojrzałości psychicznej i społecznej.
Wszyscy wiemy o co chodzi ale tak jakoś dziwnie się czyta co chwila wracając i domyslając sie o co chodzi. Pozdrawiam.
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
2
usunięty użytkownik

2010-04-01 15:54:26

1 kwietnia 2010 15:54 | ID: 183641

<<Urodzenie dziecka po 35. roku życia odmładza kobietę , napełnia ja siłą i optymizmem>>. Być może, a może nawet na pewno. Jednak, czy ktoś pyta dziecko, czy chce mieć w chwili narodzin mamę pod 40-tkę?
3
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-04-01 15:55:45

1 kwietnia 2010 15:55 | ID: 183644

Do 35 roku życia mam zamiar wyrobic sie z drugim dzieckiem wiec chyba to nie jest za pozno???
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
4
usunięty użytkownik

2010-04-01 16:24:12

1 kwietnia 2010 16:24 | ID: 183658

Była sobie mała dziewczynka. Miała kochającą, najmądrzejszą, najwspanialszą w świecie Mamę, i Tatusia, dla którego była ukochaną córeczką, oczkiem w głowie. Czuła ogromną miłość swych rodziców, miała świadomość, ze jest dla nich najważniejsza w świecie. Tylko dlaczego ta dziewczynka wykazywała aż tyle cech dziecięcej traumy, ogryzała paznokcie, gryzła końce kołnierzyków i długopisy, bała się nocą zasypiać? Ktoś ją molestował? Nie. Ktoś ją bił? Nie. W domu były codzienne awantury? Nie. Była bardzo kochana i miała cudowny dom! Ale ten dom naznaczony był piętnem choroby obojga starych rodziców. Urodziła się, gdy dobiegali 40. Więc dziewczynka nienawidziła zasypiać, bo bała się, ze gdy rano się obudzi- któreś z rodziców będzie martwe. Całe jej niemal życie było oczekiwaniem na Ich śmierć. Nasłuchiwała więc nocą oddechu Obojga... Gdy skończyła 15 lat, umarł Ojciec. Gdy 23 Mama. Dziś jest pewną siebie kobietą na stanowisku. Jednak dalej ogryza długopisy, paznokcie ( co za szczęscie, ze są tipsy) i kołnierzyki nocnych koszul. I wciąż ma żal do losu, że gdyby Rodzice poczęli ją 20 lat wcześniej..................
5
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-04-01 16:28:20

1 kwietnia 2010 16:28 | ID: 183661

Elenai hmm chyba sie nie ustosunkuje.
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
6
usunięty użytkownik

2010-04-01 16:53:05

1 kwietnia 2010 16:53 | ID: 183667

Elenai napisał 2010-04-01 16:24:12
Była sobie mała dziewczynka. Miała kochającą, najmądrzejszą, najwspanialszą w świecie Mamę, i Tatusia, dla którego była ukochaną córeczką, oczkiem w głowie. Czuła ogromną miłość swych rodziców, miała świadomość, ze jest dla nich najważniejsza w świecie. Tylko dlaczego ta dziewczynka wykazywała aż tyle cech dziecięcej traumy, ogryzała paznokcie, gryzła końce kołnierzyków i długopisy, bała się nocą zasypiać? Ktoś ją molestował? Nie. Ktoś ją bił? Nie. W domu były codzienne awantury? Nie. Była bardzo kochana i miała cudowny dom! Ale ten dom naznaczony był piętnem choroby obojga starych rodziców. Urodziła się, gdy dobiegali 40. Więc dziewczynka nienawidziła zasypiać, bo bała się, ze gdy rano się obudzi- któreś z rodziców będzie martwe. Całe jej niemal życie było oczekiwaniem na Ich śmierć. Nasłuchiwała więc nocą oddechu Obojga... Gdy skończyła 15 lat, umarł Ojciec. Gdy 23 Mama. Dziś jest pewną siebie kobietą na stanowisku. Jednak dalej ogryza długopisy, paznokcie ( co za szczęscie, ze są tipsy) i kołnierzyki nocnych koszul. I wciąż ma żal do losu, że gdyby Rodzice poczęli ją 20 lat wcześniej..................
żałosna wypowiedź. Po prostu brak słów. Urodziłam pierwsze dziecko mając 36 lat i kompletniue nie uważam, że za późno. Rozmawiałam na ten temat z ginekologiem, który stwierdził, że ma bardzo dużo pacjentek po 35 roku życia, które wspaniale znoszą ciążę i są cudownymi matkami. Myślę, że wiek nie ma znaczenia. Jeśli nie ma przeciwskazań zdrowotnych to czy po 30-tce czy po 40 tce można być wspaniałymi rodzicami.
7
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2010-04-01 16:56:32

1 kwietnia 2010 16:56 | ID: 183671

oaza09 napisał 2010-04-01 16:53:05
Elenai napisał 2010-04-01 16:24:12
Była sobie mała dziewczynka. Miała kochającą, najmądrzejszą, najwspanialszą w świecie Mamę, i Tatusia, dla którego była ukochaną córeczką, oczkiem w głowie. Czuła ogromną miłość swych rodziców, miała świadomość, ze jest dla nich najważniejsza w świecie. Tylko dlaczego ta dziewczynka wykazywała aż tyle cech dziecięcej traumy, ogryzała paznokcie, gryzła końce kołnierzyków i długopisy, bała się nocą zasypiać? Ktoś ją molestował? Nie. Ktoś ją bił? Nie. W domu były codzienne awantury? Nie. Była bardzo kochana i miała cudowny dom! Ale ten dom naznaczony był piętnem choroby obojga starych rodziców. Urodziła się, gdy dobiegali 40. Więc dziewczynka nienawidziła zasypiać, bo bała się, ze gdy rano się obudzi- któreś z rodziców będzie martwe. Całe jej niemal życie było oczekiwaniem na Ich śmierć. Nasłuchiwała więc nocą oddechu Obojga... Gdy skończyła 15 lat, umarł Ojciec. Gdy 23 Mama. Dziś jest pewną siebie kobietą na stanowisku. Jednak dalej ogryza długopisy, paznokcie ( co za szczęscie, ze są tipsy) i kołnierzyki nocnych koszul. I wciąż ma żal do losu, że gdyby Rodzice poczęli ją 20 lat wcześniej..................
żałosna wypowiedź. Po prostu brak słów.
Też tak pomyślałam po przeczytaniu tego wszystkiego.
8
usunięty użytkownik

2010-04-01 16:57:47

1 kwietnia 2010 16:57 | ID: 183674

OAZO!!!! To autentyczna historia! Historia mojej najbliższej przyjaciółki!!! I Ty tę historię nazywasz żałosną?????? Odmawiasz komuś prawdy swego doświadczenia????? Na to dopiero brak słów!
9
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:09:14

1 kwietnia 2010 17:09 | ID: 183683

Elenai napisał 2010-04-01 16:57:47
OAZO!!!! To autentyczna historia! Historia mojej najbliższej przyjaciółki!!! I Ty tę historię nazywasz żałosną?????? Odmawiasz komuś prawdy swego doświadczenia????? Na to dopiero brak słów!
Tak żałosne, bo nie wierzę, że obgryza paznokcie, bo mama ją za późno wg niej urodzła. Załosne jest wywlekanie tej historii, na tym wątku, w takim temacie. A Twoja przyjaciółka miała 15 i 23 lata, żeby się cieszyć rodzicami, a oni nią...Mojego M. mam zmarła jak miał 31 lat, a ojca nawet ie pamięta, a rodzice byli po 20-tce jak się urodził...I co, czy wiek rodziców dał mu jakąś gwarancję?
10
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-04-01 17:10:41

1 kwietnia 2010 17:10 | ID: 183686

35 lat to moim zdaniem żadna patologia, nie zły czas na rodzenie dzieci. A jak ktos chce miec 5 dzieci to co roku czy moze od liceum zacząc aby do 30 sie wyrobic?
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
11
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:13:58

1 kwietnia 2010 17:13 | ID: 183688

Elenai... czy nie uważasz, że podobny bieg wydarzeń może dotyczyć również rodziców tych przed "trzydziestką"? Jestem mamą "przed" i "po" trzydziestce. Żadna historia nie zniechęciła mnie by zostać mamą własnie wtedy. Nie spłycajmy i nie demonizujmy jednoczesnie logiki pózniejszego macierzyństwa. Nalezy konsekwentnie obalać skostniałe mity na ten temat.
uśmiech jest najprawdziwszy, gdy jednocześnie uśmiechają się oczy...
12
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:17:29

1 kwietnia 2010 17:17 | ID: 183689

Teraz dopiero podniosło mi się ciśnienie naprawdę! Chciałam tą autentyczną historią mojej przyjaciółki zwrócić uwagę na ujemny aspekt późnego macierzyństwa- własnie na fakt odebrania własnemu dziecku szczęscia bycia z nim o kilkanaście lat dłużej. Jest to prawda oczywista, nawet gdy rodzice dożyją póżnej starości. Gdyby rodzice mojej przyjaciółki spłodzili ją 20- lat wcześniej, jej dzieciństwo z młodymi, zdrowymi wówczas rodzicami nie byłoby traumatyczne i że pełną sierotą zostałaby dopiero po 40-tce, a nie będąc młodziutką dziewczyną. Chciałam pokazać, ze traumą może być nie tylko życie w rodzinie dysfunkcyjnej, ale i w takiej pełnej miłości, ze wspaniałymi, kochającymi rodzicami, lecz naznaczonej chorobą i brakiem bezpieczeństwa z tego powodu. Historia ta została skomentowana słowami: <<ZAŁOSNA WYPOWIEDŹ>> Załosne!
13
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2010-04-01 17:19:14

1 kwietnia 2010 17:19 | ID: 183690

Elenai napisał 2010-04-01 16:57:47
OAZO!!!! To autentyczna historia! Historia mojej najbliższej przyjaciółki!!! I Ty tę historię nazywasz żałosną?????? Odmawiasz komuś prawdy swego doświadczenia????? Na to dopiero brak słów!
Ja uważam że ta Twoja przyjaciółka jest bardzo egoistyczna tyle dzieci nie ma dane mieć nawet przez tyle lat rodziców i muszą żyć i sobie z tym radzić a tu miała wspaniałych rodziców i jeszcze jej źle.
14
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-04-01 17:22:38

1 kwietnia 2010 17:22 | ID: 183691

Elenai chorują i umierają tez mlodzi ludzie zostawiając swoje dzieci. A inni mają okazję zobaczyć swoje prawnuki np. moja babcia. Nie jest regułą, że kobieta w wieku 40 lat urodzi dziecko i szybko umrze, bo moze byc zdrowa i walnie ją samochód albo spokojnie dozyje nawet 80 lat. Wiec nie dziw sie, ze tak zareagowałysmy. Nikt nie wie jak potoczyło by sie zycie Twojej znajomej gdyby sie urodziła 20 lat wczesniej.
jestes dość konrowersyjną osoba a raczej Twoje wypowiedzi ale nie wrzucaj wszystkiego do jednego - swojego - wora. O ile wiem masz jedno dziecko. Pewnie urodzilas je w wieku 27 lat i teraz robisz kariere. A sa tacy co chca miec wiecej dzieci i takze robic kariere.
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
15
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:28:07

1 kwietnia 2010 17:28 | ID: 183692

Los w przypadku Twojej przyjaciółki okazał się okrutny ale nie odstraszajmy w jednoznaczny sposób tych kobiet i mężczyzn, którzy planują swoje rodzicielstwo w wieku 35 czy 37 lat .
uśmiech jest najprawdziwszy, gdy jednocześnie uśmiechają się oczy...
16
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:35:26

1 kwietnia 2010 17:35 | ID: 183695

Nie historia jest żałosna tylko Twoje podejście....Każdy wiek rodziców może mieć ujemne aspekty jak będziemy sie doszukiwać, a to za młodzi, a to za starzy, a to nieustabilizowana sytuacja finansowa, albo ustabilizowana (czyt. kariera ważniejsza) itd. itp. Twoja przyjaciłka przez 23 lata miała wspaniałą i kochajaca mamę, a inni mają mamę tylko z nazwy przez lat 40 i więcej...Więc nie generalizuj
17
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:37:08

1 kwietnia 2010 17:37 | ID: 183696

Nie jest egoistyczna, jest cudowną osobą, która nie ma wcale pretensji do rodziców, a co najwyżej do losu.. Jak ktoś może z egoizmu zafundować sobie traumę na całe życie???? Tak się stało w jej przypadku, tak wpłynęło na nią dzieciństwo, w którym brak było poczucia bezpieczeństwa z powodu choroby rodziców. To jej wina?
18
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:40:39

1 kwietnia 2010 17:40 | ID: 183697

W czerwcu skończę 32 lata, w październiku mam planowany termin drugiego porodu i ani razu nie pomyślałam, że jestem za stara na rodzenie dzieci. Jeśli kobieta jest zdrowa i czuje się dobrze, to uważam, że nie ma przeciwskazań, nawet w późniejszym wieku niż mój.
19
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2010-04-01 17:49:22

1 kwietnia 2010 17:49 | ID: 183702

Elenai napisał 2010-04-01 17:37:08
Nie jest egoistyczna, jest cudowną osobą, która nie ma wcale pretensji do rodziców, a co najwyżej do losu.. Jak ktoś może z egoizmu zafundować sobie traumę na całe życie???? Tak się stało w jej przypadku, tak wpłynęło na nią dzieciństwo, w którym brak było poczucia bezpieczeństwa z powodu choroby rodziców. To jej wina?
No jak to nie ma pretensji do rodziców skoro twierdzisz że myśli o tym że mogli ją urodzić wcześniej czyli jakieś pretensje są. A co do traumy to myślę że jest więcej dzieci które codziennie przeżywają traumę bo nie wiedzą np czy ojciec dziś przyjdzie trzeźwy czy nie i zastanawiają się czy dostaną lanie czy nie to jest dopierto trauma na całe życie a często rodzą się przed ukończeniem 30 tki przez rodziców.
20
usunięty użytkownik

2010-04-01 17:51:20

1 kwietnia 2010 17:51 | ID: 183704

Oaza: <<Tak żałosne, bo nie wierzę, że obgryza paznokcie, bo mama ją za późno wg niej urodzła. Załosne jest wywlekanie tej historii, na tym wątku, w takim temacie>> To jest żałosna wypowiedź, bo odmawiająca prawa ludziom do ich przeżyć. Zeby było jasne: odczuć, uczuć, emocji. Tak odczuła swe dzieciństwo moja przyjaciółka, w taki sposób odcisnęło się traumą na jej życiu. A Ty odmawiasz JEJ do tego prawa! Według Ciebie- i forumowiczki, która nazwała Ewę egoistką- to niewłasciwe! Miała tupnąć nogę i ryknąć na małą dziewczynkę z cienkimi warkoczykami : NIE MASZ PRAWA TAK CZUĆ? NIE MASZ PRAWA SIĘ BAĆ???? NIE MASZ PRAWA CIERPIEĆ? Co za bzdura! Emocje, uczucia, sposób przeżywania nie są zależne od woli człowieka! Byłas jedynym dzieckiem poważnie chorych rodziców, nad którymi widniało piętno śmierci? Albo choć umiesz sobie to wyobrazić? Co jest niestosownego w opowiedzeniu tej historii w tym miejscu? To historia na temat, do rozważenia. Ja nic nikomu nie narzuciłam, nikogo nie oceniłam. Opowiedziałam tylko historię Ewy.

<- 1 2 3 ->

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Mama po trzydziestce - Forum

Wątek: Mama po trzydziestce