Trochę o mnie.

Zapraszam chcę abyście i mnie poznały 

https://www.familie.pl/Blogi-0-0/b1030-1,Mama-Gabrysia.html

Witam dziś chciałam wam

troche opowiedzieć o sobie.

Nie ma czym się chwalić niestety.

Nazywam się Patrycja mieszkam zwyczajnie na wsi w wojewodztwie podlaskim.

Gdy skonczylam 12 lat moj swiat sie zawalił neistety. 

Co sie stalo ? Nienawidziłam siebie i tego że żyje.

Wpadłam w depresję bardzo głęboką . Próby (wiem nie mam czym się

chwalic) Po pierwszej probie gdy tylko wrocilam do szkoly zostałam wysmiana , bluzgano do mnie.

Rozumiecie , żę nawet bali że sie zarażą ? rodzice kazali im ze mna nie rozmawiac eh..

Czulam się inna. Postanowilam walczyć . Poznałam wtedy chlopaka . To nic , żę

500 km az Wroclaw. Zakochalam się na zabój . Czy 12 latka moze kochac juz ?

Teraz wiem że tak . Postanowilam dla niego walczyć . Miałam nadzieje

że kiedyś się zobaczymy . Leczenie bylo cięzkie szpital niestety z tym się wiązał.

Pierwszy szpital ? Horror . Tylko tabletki mi podawali , zero rozmowy.

Lezelismy z kryminalistami .  Balam się spać , jesc. Okradli mnie.

Wyszlam jak najszybciej. Drugi szpital Warszawa .Poznałam tam wspaniałych ludzi

Bardzo wspaniałych . Z problemami. I moja przyjaciolke ktora potem byla na chrzcie mojego synka.

Bardzo duzo pomogla mi moja pani psycholog byla

jedna osobą ktora mi pomogla i ktorej bardzo ufalam.

Duzo mnie ludzi skrzywdzilo. Przyjaciolki nawet rodzina.

Wszyscy mnie się wstydzili.

Gdy szłam do liceum nie wiedzialam

co ze swoim zyciem zrobić . Poznałam chlopaka - tate Gabrysia.

Zaszlam w ciąze . Myslalam ze bedzie oparciem dla mnie.

Bylam dla niego tylko psychiczna dziewczyna.Zostawił nas i wrocil po 9 miesiacach.

Bał sie alimentow , zycie z nim bylo pieklem nie opowiem wiecej boje sie.

Ja wciąż kochałam jego chociaż mineło tyle lat.

Przyejchał . Po 6 latach pisania , smsow , rozmow.

Spotkalismy sie po kryjomu . Byl cudowny ! Czekalam tyle na tą chwię.

Postanowilam go przedstawic nastepnego dnia. Nienawidzili go.

Nie pozwolili mi. Kazali mu wracać . Wrócił . Tak bardzo płakałam.

On nie poddal się . O godzinie 3 w nocy spakowalismy torby i ucieklismy 

w trojeczke taxi prosto na dworzec ! Gdy inni się zorientowali juz ans nie bylo

Bylismy juz po 8 godzinnej podrozy do wroclawia. Tuz po 3 tygodniach dostalam

zawiadomienie z sądu ze moja rodzina i ojciec Gabrysia chcą mi go odebrac czemu ?

Bo jestem psychiczna do tej pory mnie to boli... Przeciez juz bylam prawie wyleczona

Te dziecko kochalam nad zycie , moglam wszystko dla niego zrobić Wzielismy slub cywilny.

Na rozprawie bylo bardzo duzo nerwów ale wygralam to ! Robilam to dla swego dziecka kochanego.

Ojciec Gabrysia nie pojawił sie już przez dwa lata po tym, Wybaczylam to rodzinie.

Teraz mam swoja rodzinę i zajełam się prowadzeniem 

bloga i testami . Swoja rodzine kocham nad zycie !

Wspieram mamy ktore przechodza przez to co ja zeby walczyly bo

maja dla kogo !

to piosenka ktora mi to wszystko przypomina :

https://www.youtube.com/watch?v=lL2ZwXj1tXM