Jeżeli do przekazania majątku ma dojść za życia osoby przekazującej należy tego dokonać w formie darowizny. Zgodnie z art. 890 § 1 k.c. „oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione”. Na koszty tej czynności będzie składała się głównie opłata za sporządzenie aktu notarialnego. Koszt takiej czynności notarialnej można ocenić na podstawie obowiązującej aktualnie taksy notarialnej, a najlepiej udać się do wybranego notariusza z pytaniem o koszt sporządzenia takiej umowy.
Umowa darowizny spowoduje przeniesienie majątku na osobę „opiekującą”, jednakże nie wyłączy to prawa rodziny do zachowku.
Jeżeli natomiast do przeniesienia majątku ma dojść po śmierci przekazującego w tym wypadku w celu przekazania majątku konkretnej osobie należy sporządzić testament. Zgodnie z art. 1008 k.c. „spadkodawca może w testamencie pozbawić zstępnych, małżonka i rodziców zachowku (wydziedziczenie), jeżeli uprawniony do zachowku: 1) wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego; 2) dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci; 3) uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych”. W związku z powyższym, jeżeli występują przewidziane w art. 1008 k.c. przesłanki spadkodawca może w testamencie wydziedziczyć małżonka, rodziców i zstępnych, którzy są uprawnieni do zachowku, co spowoduje, iż ich prawo do zachowku zostanie wyłączone. Zgodnie z art. 1009 k.c. „przyczyna wydziedziczenia uprawnionego do zachowku powinna wynikać z treści testamentu”.
Forma przewidzianych prawem testamentów została określona w art. 949 – 955 k.c.