Starające się o dziecko - NOWY WĄTEK

Jakby nie było Maćka urodziłam na pierwszym roku i dało radę :) Ale wiadomo, że z pomoca chociażby mamy a z kolejnymi to juz gorzej. Ja chyba jednak poczekam :) Ty urodzisz to ja zaczne sie starac :D Może do tego czasu tą fizyczną cześć magisterki (rzeżby - co wiąże się z dźwiganiem gliny) zdążę ogarnąć

U mnie nie ma takiej zażyłości. Moze dlatego, że na licencjacie byłam gdzie indziej i teraz gdzie indziej robię magisterkę. Teraz na magisterce to każdy  spotyka sie tylko na uczelni, pozniej juz nie ma kontaktu, poza uczelnią..

Dziekanki nie wziełabym, bo sadze, ze nie chciałoby mi się wrócić. Mam studia zaoczne, więc zapewne jakoś bym poradziła sobie :D

Ja tez bym nie wróciła :D Ja mam dzienne i u mnie w sumie w większości ma się laboratoria (czy zajęcia np. z ceramiki z malarstwa rysunku witrażu i innych takich pierdół :D) które trwaja po trzy godziny i jednak siedzi się razem nie raz cały dzień na tej uczelni i panuja taka bardzo rodzinna atmosfera, gdzie np. moja Promotorka to taka dobra mama, która kiedy trzeba przytuli itd. Mam tez dwie ukochane przyjaciółki i patrząc jaki jest ten rocznik młodszy za żadne skarby nie chciałabym z nimi kończyc studiów A tak zaczełam stusia z brzucham to tym samym optymistycznym akcentem je skończe

No to masz fajna grupke :D U mnie promotorka na licencjacie była taka sobie - mi dwa razy prace zgubiła i musiałam pisac od nowa.. ahh.. szkoda gadać, ale najwazniejsze, że się obroniłam.

Przyjaźń.. hmm nie wierze w nią. Wiele razy miałam niby przyjaciółki, a po czasie okazalo sie, ze.. sa fałszywe. Dlatego teraz nie wierze w przyjaźń. Noo chyba, że może kiedys spotkam taka osobe, która będzie godna zaufania :)

One są sprawdzone ;) Całe studia sie razem trzymamy i niektórzy nam mniej przychylni z roku twierdzą że jeszcze trochę i się zrośniemy A Pania Promotor mam przekochaną i magisterke tez chce u niej robić :) Na mojej obronie prawie dziekanowi do gardłaby skoczyła, żeby bronić mojich prac Ostatnio powiedziała, że mój dyplom był najbardziej szczery zawierający całą mnie od początku do końca i ona musiała go bronić bo by sobie nie wybaczyła. Oczywiście sama tez się obroniłam ale po moim wyjściu tam jeszcze była zażarta dyskusja

Szczęściara ! :) No ale jak tacy dobrzy ludzie są, to faktycznie - aż żal opuszczać szkołę :) Ja to jak byłam u rodziców, to wzięlam od mamy ksiażki o ciązy i wychowaniu hheehhe :D

ja też urodziłam dziedzie na pierwszym roku studiów, rodzice pomogli i jakoś się ułożyło ;) 

tyle, że my jesteśmy na 1 roku magisterki i mamy mężów - więc jestesmy w troszkę lepiej sytuacji niż Ty byłas :)

W sumie nie wiem, czy w takiej lepszej sytuacji hehe :) Lottakotta na 1 roku magisterki będzie miała już całkiem odchowane dziecko, a wy dopiero w pieluchach 

Kochana ja urodziłam na pierwszym licencjackich (patrz suwaczek :)) a teraz rozważam drugie

Ja wiem, wiem, myślałam bardziej o Dagmarce 

Wiem, jaki to ból zostawić prawie na dwa dni dzieci i jechać na uczelnię. Buuuu żeby nie te zjazdy, to studiowanie byłoby jeszcze fajniejsze :)

Ja studiuje dziennie, na szczęście nie mam za duzo zajęć, wolne piątki i w wiekszości mam tak zajęcia że Maciek wraca z przedszkola podobnie jak ja z uczelni, więc dajemy rade choć czasami naprawde nie mam serca go zstawic w domu i jechać :( Dlatego nie chce teraz zajść w ciążę, bo teraz juz bym nie miała takiej pomocy ze stroy mamy i zaszkodziłabym tylko temu dziecku a tego nie chce :)

Witam, powiem szczerze czytałam wiele wypowiedzi na forum. Zdecydowalam sie napisac. W pażdzierniku wyszłam za mąż . Staramy się o dzidzie. Pierwsza diagnoza PCO, pół roku przed ślubem leczenie. Ostatnia zmiana lekarza przyniosła nowa diagnozę hiperprolektemia .. leczenie... czekam na owulacje... gdzies koło 20 stycznia... powiam wam, że pisze bo potrzebuje wsparcia... boje się czy kiedyś to dziecko sie pojawi, Mam macice tyłozgietą, przeszlam przewlekłe zapalenie jajników, walki z bakteriami .... od roku leki, badania i tak ciagle....

Trzymaj się kochana! Bądz dobrej mysli  Trzymam kciuki!

Witaj.
Wraz z mężem staramy się o maluszka już prawie 4 lata i się nie poddajemy miałam dwa podejścia do in vitro ,pierwsze nie wyszło,drugie się udało.W 3 tygodniu zaczęłam lekko krwawić na usg okazało się,że mam malutkiego krwiaczka i niby ciąża mnoga co drugie USG nie potwierdziło bo była to ciąża pojedyńcza.Podczas 2 usg które lekarz zrobił mi 2 dni po pierwszym USG pod koniec badania wyciągając aparat ,zaczępił mi prezerwatywą o coś w środku aż wyleciało zabrudzenie,wystraszyłam się a lekarz stwierdził,że się nic nie stało co było bzdurą bo za ok.3 godziny dostałam strasznego krwotoku i skurczy nie życzę nikomu tego bólu i przeżyć które ja przeżyłam Miałam pod swoim serduszkiem promyczka a lekarz to zniszczył.Chcieliśmyn z mężem walczyć o swoje ale z lekarzami niestety się nie wygra Życie toczy się dalej a my z mężem nie poddamy się NIGDY ,będziemy walczyć o maluszka tyle ile będzie trzeba.Pamietaj,że trzeba być ciągle dobrej myśli i mieć nadzieję.Pamiętaj ,że nadzieja umiera ostatnia.Pozdrawiam Cię i 3-mam za was mocno kciuki.Zobaczysz ,że się uda

Ja Cię wspieram i daję nadzieję. Mam pcos bez hiperprolaktemi. Te choroby często się ze sobą łączą. Urodziłam córeczkę, jest szansa. Głowa do góry. Krótko jesteś męzatką, dajcie sobie czas, nacieszcie się wspólną bliskością. Moja pani prof powiedziała tak: jest pani ustatkowana hormonalnie. Przez pół roku sie nie widzimy, a państwo cieszą się sobą bez pałeczek owulacyjnych i innych wspomagaczy. Kochajcie się do utraty tchu, jeśli w tym czasie się nie uda, pani do mnie wraca i działamy. Udało się.

Oj tam oj tam :D Ale jak coś to mam Dominika - on będzie z dzieckiem zostawał :D

Życzę ci kochana tak grzecznego niemowlaka, jakim moja pierwsza córka była :) Z każdym została, nie płakała, nie krzyczała, aby najedzona i przewinięta była- i było gites :)

Oj to prawdziwy Skarb kochana ! Razadko spotkać, aby dziecko było tak grzeczne ! :D

Już myślałam Agnieszka, że dołączyłaś do grona staraczek Aż wlazłam tu specjalnie za Tobą